Γιόργκενσεν, Γιενς Γιοχάνες

(Jens Johannes Jorgensen, Σβέντμποργκ 1866 – 1956). Δανός λογοτέχνης. Το 1893 ίδρυσε το περιοδικό Ο πύργος, από τις στήλες του οποίου τάχτηκε κατά του νατουραλισμού του Μπραντές, που στην αρχή τον είχε επηρεάσει. Οι πρώτες ποιητικές του συλλογές θυμίζουν έντονα τον Γιάκομπσεν και τον Γκέλερουπ καθώς και τους Γάλλους συμβολιστές. H συλλογή Εξομολόγηση (1894) σημαδεύει τη μετάβασή του από τον συμβολισμό σε μία εσωτερική ανησυχία που θα τον οδηγήσει στον καθολικισμό (1896). To διακοσμητικό, επιτηδευμένο ύφος που βάραινε τις προηγούμενες συνθέσεις του αντικαταστάθηκε από ένα ύφος πιο απλό και περισσότερο διαυγές στις συλλογές: Άνθη και καρποί (1907), Μια πηγή που ρέει (1920), Ποιήματα της Δανίας (1943). Την ίδια εσωτερικότητα, τον ίδιο ταραγμένο υποκειμενισμό συναντάμε πάλι στα αυτοβιογραφικά του κείμενα: Το ψέμα και η αλήθεια της ζωής (1896) και –κυρίως– Ο μύθος της ζωής μου (7 τόμοι, 1916-28). Αξιοσημείωτα είναι επίσης τα βιβλία του με ταξιδιωτικές εντυπώσεις, κατά μεγάλο μέρος από τα ταξίδια στην Ιταλία (Ρωμαϊκό μωσαϊκό, 1901 κ.ά.) και οι βιογραφίες αγίων (Άγιος Φραγκίσκος της Ασίζης, 1907, Αγία Αικατερίνη της Σιένα, 1915, Αγία Μπριζίτα της Βαντστένα, 1941-43), στις οποίες αφοσιώθηκε κατά την διάρκεια της παραμονής του στην Ασίζη.